Kazerne Dossin presenteert dit jaar de tiende editie van de Portrettenceremonie. Op 24 november kunnen 210 nieuwe portretten bevestigd worden op de portrettenmuur. Deze avond herdenkt de Holocaustslachtoffers die vanuit Mechelen werden. Het belang van muziek voor de gedeporteerden zal centraal staan, evenals het belang om te blijven zoeken naar foto’s, jaar na jaar. Vaak is het detectivewerk, zoals het verhaal van de jonge Aron Luksenberg, vol onverwachte wendingen.
10 jaar Portrettenceremonie
Bij de opening van Kazerne Dossin in 2012 toonde de portrettenwand 19.116 foto’s. Voor meer dan één op de vier slachtoffers was er enkel een silhouet dat aangaf of het ging over een baby, peuter, kind, tiener, volwassene of oudere man of vrouw. Sinds 2013 werden elk jaar nieuw gevonden foto’s toegevoegd dankzij de campagne ‘Geef ze een gezicht’.
Dit jaar worden 210 nieuwe foto’s toegevoegd aan de portrettenwand. Zo houden 20.904 foto’s en 4.939 silhouetten de herinnering levend aan de grootste misdaad tegen de menselijkheid die ooit in België gebeurde. De zoektocht blijft renderen: het aantal silhouetten op de muur is dit jaar voor het eerst lager dan 5.000 mensen.
Kazerne Dossin blijft zich inzetten om voor zoveel mogelijk mensen een foto te vinden. Dit is mogelijk dankzij het engagement van het onderzoeksteam, van de partnerinstellingen, van vele familieleden, vrienden, oud-klasgenootjes en buren van de slachtoffers, van individuele onderzoekers, archivarissen en vrijwilligers.
Verhaal van Aron Luksenberg
Jo Peeters, curator van het Huis van het Belgisch-Franse Verzet, is een geëngageerd onderzoeker. Hij ontdekte het ware levensverhaal van de jonge Aron Luksenberg. In tegenstelling tot wat de autoriteiten meedeelden, stierf de jongen niet eind april 1943 in Auschwitz.
Uit het uitvoerige onderzoek van Jo Peeters – via dagboeken, getuigenissen en publicaties van heemkundige kringen in Vlaanderen en Wallonië – blijkt dat de jongen uit Transport XX sprong. Hij werd vervolgens opgevangen in de abdij van Bierbeek. Hij werd gesmokkeld naar Waver, dook onder en werd na de oorlog geadopteerd. Hij was de enige van zijn familie die de oorlog overleefde. Tijdens het onderzoek kwam een foto van Aron tevoorschijn. Dankzij Jo Peeters kreeg Aron Luksenberg terug een gezicht.